Czech, który jako dziewiętnastolatek zaczął prowadzić swój pierwszy program w telewizji. W ciągu kilku lat przemierzył ziemię wzdłuż i wszerz, a efekty tych podróży mogliśmy śledzić na National Geographic czy Discovery. Obecnie mieszka nieopodal dwóch łowisk, które prowadzi – Katlov i Pohan. Z Jakubem Vagnerem rozmawia Jakub Dłubak.
 

Ciężko było nam się spotkać, niełatwo też było dogadać się poprzez e-maile, bo masz wiele obowiązków. Jak wygląda Twój typowy dzień lub tydzień?

Przez większość mojego życia cierpię na brak czasu - każdego z nas czas ogranicza. Jest wiele miejsc, które chciałbym zobaczyć, wielu rzeczy chciałbym doświadczyć, jednak naturalnie nie wszystko zdążę zrealizować. Do tego nie muszę chyba wspominać, że połowę swojego życia przesypiam. Niezależnie od tego, czy łowię, czy nie, zazwyczaj staram się wstawać około 6.00 rano. Wtedy czuję, że nie marnuję swojego życia. Poświęcam się nagrywaniu dokumentów dla czeskiej i zagranicznej telewizji, prowadzeniu wykładów dla dzieci w szkołach, a także szerszej publiki. Staram się poświęcać swój czas młodzieży i moim sklepom wędkarskim. Jednak największą przyjemność sprawia mi wędkowanie, zwłaszcza bez kamer.

Cofnijmy się nieco w czasie. Jak zaczęła się Twoja przygoda z wędkarstwem? Zaraził Cię tata, wujek, a może pomysł narodził się w Twojej głowie sam?

W mojej rodzinie łowił pradziadek. Niestety zmarł, kiedy miałem zaledwie rok, więc nigdy nie miałem okazji go poznać. Podejrzewam, że pasję do wędkarstwa przejąłem po nim. Moja mama zawsze mawiała, że kiedy byłem małym chłopcem i widziałem wodę, a nie daj Boże jeszcze ryby, natychmiast pędziłem w tym kierunku. Swoją pierwszą rybę złowiłem mając pięć lat i od tej pory miłość do natury i ryb tylko się pogłębia, czego wielu ludzi pewnie nie zrozumie. Im więcej wędkuję, tym większą sprawia mi to przyjemność.