Wrzesień dobiegał końca, a obławiany przeze mnie 140ha zbiornik zaporowy dał mi tylko jedna rybę z wiosny... "Sezon" zbliżał się ku końcowi wraz z czym stygł mój zapał do tej wody. W sumie to miałem już się tam nie wybierać jednakże karpiowy nos lub po prostu głupie przeczucie przygnały mnie znów nad brzeg jeziora. Temperatura wody przy powierzchni wynosiła około 14°C. Postawiliśmy wszystko na jedną kartę usypując przed stanowiskiem szeroki pas zanęty na wytypowanej odległości. Zestawy lokowaliśmy na obrzeżach oraz w centrum naszego placu na głębokościach między 4.7 a 5.2m.

Pierwszego dnia października o 4:05 wyrywa mnie ze snu dźwięk sygnalizatora. Małe przeciąganie przez pas zielska i w moim podbieraki pojawia się jesienny karp z tej pięknej wody. "Dyszka", ale cieszy, że karpie w końcu wynagrodziły włożony trud.



Kolejnej nocy kolega łowi karpia 8kg i rano zjeżdża do domu, a ja postanawiam zostać jeszcze choć na jedną nocy. Niebo zasnuwa się gruba warstwa chmur i zaczyna porządnie padać i wiać prosto w moje zestawy. Kiedy tylko się ściemniło nastąpiło branie z obrzeża, ryba powoli wysnuwała żyłkę pozwalając mi ubrać wodery, po pomyślnym holu ląduje kolejnego karpia o wadze ponad 12kg. Chmury rozwiało a okolice rozświetla pełnia księżyca w akompaniamencie świstu wiatru tworząc niesamowity klimat.

Długo nie mogę zasnąć i o 23 pojedyncze piki wzywają mnie do wędki tym razem z centrum nęconego. Holując pomyślałem że to oślizgły leszcz, lecz w świetle latarki ryba wykonuje gwałtowny zwrot oddalając się w mrok jeziora. Po dwóch może trzech odjazdach mam kolejną rybe i jest to amur o wadze niemal 14 kg.