Tak się akurat składa, że 13 kwietnia mam urodziny – tego roku był to akurat piątek. W sumie to nie moja wina. W to „pechowe” popołudnie postanowiłem na chwilę chociaż urwać się nad wodę. Choć dwie, trzy godzinki… Wybór padł na jezioro Kierskie (duże, bo jest też i małe).
 

Dziś jezioro - wchłonięte przez miasto Poznań - cieszy się sporym zainteresowaniem. Pojawia się tu wielu wędkarzy, ceniąc rybną wodę, łatwość dojazdu komunikacją miejską lub autem. Z powodu jednak licznych ośrodków turystycznych problematyczne bywa dojście do łowisk typowo karpiowych. Najbardziej cenione są miejscówki od strony Krzyżownik i w samym Kiekrzu, np. na plaży przy ul. ks. Nawrota. Najlepsze efekty dają nocne połowy oraz o brzasku. Trzydzieści lat temu zasiadaliśmy w miejscu, gdzie rzeczka Samica wpływała do jeziora. Zawsze siadał tam też taki „dziadek” (wtedy „dziadek”, bo myśmy mieli po dziesięć lat, on około pięćdziesięciu-sześćdziesięciu). Opowiadał, jak to w latach pięćdziesiątych były tu olbrzymie ryby. Szczupaki-potwory, karpie-giganty. Na dziecięcą wyobraźnię to bardzo działało.